Europejski Zielony Ład i jego założenia

Europejski Zielony Ład (European Green Deal) to kompleksowa strategia Unii Europejskiej, mająca na celu przekształcenie gospodarki UE w nowoczesną, zasobooszczędną i konkurencyjną, przy jednoczesnym dążeniu do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku. Strategia ta, ogłoszona w grudniu 2019 roku, ma fundamentalne znaczenie dla przyszłości sektora naftowego w całej Unii, w tym także w Polsce.

Główne założenia Europejskiego Zielonego Ładu, które bezpośrednio wpływają na sektor naftowy, to:

  • Redukcja emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55% do 2030 roku (w porównaniu z poziomem z 1990 roku)
  • Osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku
  • Zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w miksie energetycznym
  • Poprawa efektywności energetycznej
  • Transformacja w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym
  • Wdrożenie zasady "zanieczyszczający płaci" poprzez mechanizmy cenowe

Realizacja tych założeń wiąże się z wprowadzeniem szeregu regulacji, które w istotny sposób wpływają na działalność firm naftowych w całej Unii Europejskiej, w tym w Polsce.

Kluczowe regulacje UE wpływające na sektor naftowy

W ramach implementacji Europejskiego Zielonego Ładu, Unia Europejska wprowadza lub planuje wprowadzić szereg regulacji, które będą miały bezpośredni wpływ na funkcjonowanie sektora naftowego. Do najważniejszych należą:

System Handlu Emisjami (EU ETS)

System Handlu Emisjami to jeden z kluczowych instrumentów UE służących redukcji emisji gazów cieplarnianych. W ramach reformy EU ETS, przewiduje się:

Zaostrzenie limitów emisji

Planowane jest zmniejszenie dostępnych uprawnień do emisji o 4,2% rocznie, co prowadzi do wzrostu ich cen. W 2022 roku ceny uprawnień do emisji CO₂ osiągnęły rekordowy poziom ponad 90 euro za tonę, co znacząco wpływa na koszty operacyjne rafinerii i innych instalacji sektora naftowego.

Włączenie transportu morskiego do EU ETS

Planowane włączenie transportu morskiego do systemu EU ETS spowoduje wzrost kosztów transportu ropy naftowej i produktów naftowych, co może wpłynąć na konkurencyjność polskich portów i rafinerii.

Utworzenie odrębnego systemu ETS dla transportu drogowego i budownictwa

Planowane utworzenie odrębnego systemu handlu emisjami dla transportu drogowego i budownictwa może prowadzić do wzrostu cen paliw, co z kolei może wpłynąć na popyt na produkty naftowe.

Dyrektywa w sprawie opodatkowania energii (ETD)

Trwają prace nad nowelizacją Dyrektywy w sprawie opodatkowania energii, która przewiduje:

  • Wprowadzenie minimalnych stawek opodatkowania paliw kopalnych w oparciu o ich wartość energetyczną i emisję CO₂
  • Stopniowe znoszenie zwolnień podatkowych dla paliw kopalnych
  • Wprowadzenie preferencyjnych stawek podatkowych dla paliw niskoemisyjnych i odnawialnych

Zmiany te mogą prowadzić do wzrostu cen paliw kopalnych, co będzie miało bezpośredni wpływ na konkurencyjność produktów naftowych w porównaniu z alternatywnymi źródłami energii.

Rozporządzenie w sprawie emisji CO₂ z pojazdów

UE przyjęła nowe, bardziej rygorystyczne normy emisji CO₂ dla nowych samochodów osobowych i lekkich pojazdów dostawczych:

Cele redukcji emisji CO₂ dla nowych pojazdów:

Rok Redukcja emisji (w porównaniu z 2021)
2025 15%
2030 55%
2035 100% (zakaz sprzedaży nowych pojazdów spalinowych)

Zakaz sprzedaży nowych samochodów spalinowych od 2035 roku będzie miał ogromny wpływ na popyt na paliwa płynne, co z kolei wpłynie na przyszłość rafinerii i całego łańcucha wartości w sektorze naftowym.

Mechanizm dostosowania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO₂ (CBAM)

Mechanizm CBAM ma na celu zapobieganie "ucieczce emisji" poprzez nakładanie opłat na import towarów z krajów o mniej rygorystycznych politykach klimatycznych. W pierwszej fazie obejmie on m.in. produkty rafineryjne, co może wpłynąć na konkurencyjność importowanych produktów na rynku UE.

Wpływ regulacji UE na polskie firmy naftowe

Regulacje UE związane z ochroną klimatu mają wielowymiarowy wpływ na działalność polskich firm naftowych. Analizując konsekwencje tych regulacji, możemy wyróżnić kilka kluczowych obszarów oddziaływania:

Wpływ na koszty operacyjne i rentowność

Wzrost kosztów uprawnień do emisji CO₂ w ramach systemu EU ETS bezpośrednio przekłada się na wyższe koszty operacyjne rafinerii. Według szacunków Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego, w 2022 roku polskie rafinerie wydały na uprawnienia do emisji CO₂ około 1,2 miliarda złotych więcej niż w roku poprzednim.

Dodatkowo, potencjalne zmiany w opodatkowaniu energii mogą prowadzić do wzrostu kosztów surowców energetycznych wykorzystywanych w procesach rafineryjnych, co dodatkowo obciąży budżety operacyjne firm.

Przykład: Wpływ kosztów CO₂ na marżę rafineryjną PKN Orlen

W 2022 roku koszty zakupu uprawnień do emisji CO₂ stanowiły około 15% całkowitych kosztów operacyjnych rafinerii PKN Orlen, co przełożyło się na zmniejszenie marży rafineryjnej o około 2,5 dolara na baryłkę przerobionej ropy naftowej.

Wpływ na strategię inwestycyjną

Polskie firmy naftowe, takie jak PKN Orlen i Lotos Group, zmuszone są do rewizji swoich długoterminowych strategii inwestycyjnych w obliczu zaostrzających się regulacji klimatycznych. Obserwujemy:

  • Dywersyfikację działalności - Inwestycje w odnawialne źródła energii, elektromobilność i produkcję wodoru
  • Modernizację istniejących instalacji - Inwestycje w technologie ograniczające emisję CO₂ i poprawiające efektywność energetyczną
  • Rozwój petrochemii - Przesunięcie akcentów z produkcji paliw na produkty petrochemiczne, które będą miały zastosowanie także w gospodarce niskoemisyjnej

Planowane inwestycje polskich firm naftowych w obszary niskoemisyjne:

Firma Obszar inwestycji Planowane nakłady (mld PLN) Horyzont czasowy
PKN Orlen Morskie farmy wiatrowe 35 do 2030
PKN Orlen Produkcja wodoru 7,5 do 2030
Lotos Group Projekty wodorowe 2,5 do 2025
PKN Orlen Rozwój sieci ładowarek EV 1,8 do 2025

Wpływ na popyt na produkty naftowe

Regulacje UE, szczególnie te dotyczące emisji CO₂ z pojazdów, będą miały znaczący wpływ na popyt na paliwa płynne w perspektywie średnio- i długoterminowej:

Prognozowane zmiany w strukturze popytu:

  • Spadek popytu na benzynę i olej napędowy o 30-40% do 2035 roku
  • Wzrost popytu na paliwa alternatywne (LNG, CNG, wodór)
  • Rosnące znaczenie biopaliw i paliw syntetycznych
  • Stabilny lub rosnący popyt na produkty petrochemiczne

Te zmiany wymuszają na polskich firmach naftowych dostosowanie struktury produkcyjnej i poszukiwanie nowych obszarów działalności.

Wpływ na konsolidację rynku

Zwiększone koszty dostosowania do regulacji klimatycznych oraz potrzeba dużych inwestycji w nowe technologie sprzyjają procesom konsolidacyjnym w sektorze. Fuzja PKN Orlen z Lotosem i PGNiG jest przykładem takiego procesu, mającego na celu stworzenie podmiotu o większej skali działalności i możliwościach inwestycyjnych.

Strategie adaptacyjne polskich firm naftowych

W odpowiedzi na wyzwania regulacyjne, polskie firmy naftowe wdrażają różnorodne strategie adaptacyjne:

Dekarbonizacja procesów produkcyjnych

Firmy inwestują w technologie ograniczające emisję CO₂ z procesów rafineryjnych i petrochemicznych, takie jak:

  • Technologie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS)
  • Elektryfikacja procesów produkcyjnych
  • Wykorzystanie OZE na potrzeby własne zakładów
  • Modernizacja instalacji w celu poprawy efektywności energetycznej

Dywersyfikacja działalności

Polskie firmy naftowe intensywnie inwestują w nowe obszary działalności, które będą miały zastosowanie w gospodarce niskoemisyjnej:

Kluczowe kierunki dywersyfikacji:

  • Odnawialne źródła energii - Inwestycje w farmy wiatrowe na lądzie i morzu, fotowoltaikę
  • Elektromobilność - Rozwój sieci stacji ładowania pojazdów elektrycznych
  • Wodór - Produkcja zielonego i niebieskiego wodoru, rozwój technologii wodorowych
  • Biopaliwa zaawansowane - Inwestycje w produkcję biopaliw drugiej i trzeciej generacji
  • Rozbudowa segmentu petrochemicznego - Produkcja tworzyw sztucznych i innych produktów petrochemicznych

Partnerstwa strategiczne i współpraca międzynarodowa

Polskie firmy naftowe nawiązują współpracę z międzynarodowymi partnerami w celu dostępu do wiedzy i technologii niezbędnych do transformacji energetycznej:

  • Partnerstwo PKN Orlen z duńską firmą Ørsted w zakresie morskiej energetyki wiatrowej
  • Współpraca Lotosu z norweskim Equinor w zakresie technologii CCS
  • Udział PKN Orlen w europejskich inicjatywach i konsorcjach badawczych dotyczących wodoru

Wnioski i rekomendacje

Na podstawie przeprowadzonej analizy wpływu regulacji UE na polski sektor naftowy, możemy sformułować następujące wnioski i rekomendacje:

  1. Polskie firmy naftowe powinny przyspieszać proces transformacji energetycznej, traktując regulacje klimatyczne nie tylko jako wyzwanie, ale także jako szansę na budowanie przewagi konkurencyjnej w nowych obszarach.
  2. Kluczowe znaczenie będzie miało zrównoważone podejście do inwestycji – z jednej strony w modernizację istniejących aktywów w celu poprawy ich efektywności i redukcji emisji, z drugiej w rozwój nowych obszarów działalności związanych z gospodarką niskoemisyjną.
  3. Konsolidacja polskiego sektora naftowego może przynieść korzyści skali i zwiększyć możliwości inwestycyjne, jednak kluczowe będzie efektywne wykorzystanie potencjału powstałych w ten sposób podmiotów.
  4. Polska powinna aktywnie uczestniczyć w kształtowaniu polityki klimatycznej UE, zabiegając o rozwiązania uwzględniające specyfikę krajowego sektora energetycznego i zapewniające odpowiedni okres przejściowy.
  5. Istotne będzie wykształcenie nowych kompetencji wśród pracowników sektora naftowego, umożliwiających skuteczne funkcjonowanie w zmieniającym się otoczeniu regulacyjnym i technologicznym.

Podsumowując, regulacje UE związane z ochroną klimatu stanowią fundamentalne wyzwanie dla polskiego sektora naftowego, wymuszając głębokie zmiany w modelach biznesowych i strategiach inwestycyjnych firm. Jednocześnie jednak, otwierają one nowe możliwości rozwoju i dywersyfikacji działalności. Sukces polskich firm naftowych w kolejnych dekadach będzie zależał od ich zdolności do efektywnej adaptacji do zmieniającego się otoczenia regulacyjnego i rynkowego.